Mijn vakantie liefde was onschuldig en eenzaam, maanden lang zonder seks met zijn vriendin. Hij hield van haar enorm, maar miste de affectie, aanraking, aandacht en ik op dat moment ook. Het was een win win situatie. 

We zijn elkaar op het juiste moment tegengekomen en ook een goede klik zorgde voor twee momenten van niks anders dan heerlijke ontlading met elkaar. Twee mensen die een bepaalde aantrekkingskracht met elkaar hadden, en wilden zich overgeven aan menselijke behoeftes. 

Het was lekker maar niet iets dat ik zou herhalen. Ik kan niet eens zeggen dat ik er seksueel van heb genoten. Het was meer de spanning van de situatie zelf en alles geheim moeten houden dan seksueel plezier. Natuurlijk naast platte seks gaf ik hem even luisterend oor. Zo gaat het….mannen komen terug naar hun minnares omdat ze naar hen luistert…seks is natuurlijk belangrijk. Op die manier ontdekte ik weer die cliché, maar ook trieste en dus herkenbare… hij is ongelukkig, krijgt geen aandacht van zijn zwangere vriendin en denkt nu al aan polyamorie. Helaas zal hij net als heleboel stellen, zich voorlopig moeten neerleggen bij het feit dat zijn hele leven de komende jaren op het spel gezet wordt. Dat hij niet langer de volle aandacht krijgt die hij blijkbaar durft denken te moeten krijgen op opeisen. Hij hoopt dat zijn vriendin zich open gaat stellen voor polyamorie….ik wens hem veel succes. Wellicht sta ik straks perplex, maar voor zover ik haar ken gaat zij eerder scheiden dan poly worden. Maarja wie weet, alles is mogelijk tegenwoordig. Ik heb nog steeds contact met hem, maar zeer zelden.  

Terwijl hij voor mij een herinnering geworden is, die ik via deze blog koester, ben ik nog steeds zijn diepste verlangen, fantasie die niet langer verwezenlijkt zal worden.