Een van die spontane acties waar alles relaxed verloopt omdat iedereen weet dat meer dan van het moment genieten, er niet meer zit. 

Hij kwam naar mijn werk toe waarna we heerlijke tijd samen hebben doorbracht in ongedwongen en zeer letterlijk en figuurlijk ontspannen sfeer. Hij was eerder dan ik en terwijl hij op mij aan het wachten was werkte hij achter zijn laptop, met zijn zeer flatterende bril. Hij was niet lang, maar zag er zeer zelfverzekerd uit waardoor zijn verschijning groot op mij overkwam. Dat was de eerste keer dat ik er ineens zeker van was dat ik deze persoon meerdere malen wilde zien. 

Hij kwam nooit aan mij, hij probeerde mij niet te zoenen en respecteerde onafgesproken regel van schijnheilige afstandshouding. Na het eten die weer spontaan was liepen we samen naar onze auto s om vervolgens van elkaar afscheid te nemen. Ik kon zien en voelen dat hij zeer gestresst was, hij wist niet hoe hij dit zou moeten aanpakken. Hij kon mij bespringen maar koos ervoor om netjes onze date die eerlijk gezegd nooit herhaald kon worden, te beëindigen met een mooie zoen. Terwijl ik linksaf reed, keek ik hoe hij andere bocht neemt en in de verte verdwijnt. Ik wist heel goed dat we elkaar niet meer zouden zien, de afstand tussen ons was gewoon te groot om dit voort te zetten, was simpelweg niet te doen. 

Toch, de devil in mij nam de leiding en ik nodigde hem uit om naar mij toe te komen. Hij zat volgens mij al ergens halverwege zijn trip, maar blijkbaar wilde hij het ook zo graag want hij draaide zich gelijk om en reed terug naar mijn huis. Nouja, welke man laat zijn kans voorbijlopen? Het gevoel dat ik met hem had was intenser en dieper dan voorheen mij bekend was. Hij ontwaakte iets in mij, ik liet mezelf kwetsbaarder worden. Alhoewel hij er niks van merkte, was ik me er onwijs van bewust dat ik voor de eerste keer een stukje van mezelf open heb gesteld. Alsof een deur die jaren klemzit ineens wijd openwaaide. Ik wist het ik voelde het, dat was mijn innerlijke ontdekkingsreis. Ik heb hem dit nooit laten merken, maar ik liet mezelf dat ervaren wetend dat dat de deur hierna weer dichtgaat. 

De volgende dag mijn knappe jongen met zijn sexy bril reed weg naar huis waarna ik niks meer van hem heb gehoord. De rationele ik wist dat dit zo moest lopen, dat dit alleen een avontuurtje was, maar emotionele ik heeft een klein appje van hem verwacht. Een berichtje met dankjewel ik heb een leuke tijd gehad. Nee hij had geen ballen, bleek dus.

Hierna heb ik een paar keer contact met hem gehad, puur toeval. Hij zei dat hij spijt had van zijn gedrag en dat hij super leuke tijd heeft gehad…waarop mijn antwoord was…ik ben hier, het balletje ligt nu bij jou. Dat was de laatste keer dat we elkaar hebben gesproken. Natuurlijk is er daarna niks gebeurd, hij heeft daar zeker gegronde redenen voor, en ik vind het zo prima. Toch omdat hij iets in mij wakker heeft gemaakt wat ik jaren lang verstopte, heeft zijn handelen kwetsende impact op mij gehad.